وصیت نامه

بسم رب الشـهداء و الصدیقین  

رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَ تَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ. (سوره آل عمران آیه193)

 

پروردگارا! ما صدای منادی (تو) را شنیدیم که به ایمان دعوت میکرد که: «به پروردگار خود، ایمان بیاورید!» و ما ایمان آوردیم؛ پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و بدیهای ما را بپوشان! و ما را با نیکان (و در مسیر آنها) بمیران!

شک نیست که همه باید این راه را برویم و به سوی حق و سرنوشت خوبش بشتابیم. امام خمینی-رحمة الله علیه-

لبیک یا امام.  

با درود به ارواح پاک مطهر انبیاء و اولیاء الهی و با سلام به پیشگاه حضرت مهدی ارواحنا له الفداء و نایب بر حق ایشان، رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی امام خمینی -رحمة الله علیه-.

 پروردگارا تو شاهدی که تنها به منظور انجام وظیفه و تکلیفی که بر دوشمان نهاده شده حرکت کردهایم و هدفمان اعتلای احکام دین تو و تلاش در جهت پیادهکردن قوانین تو بوده و بس؛ در این جنگی که بر امت اسلام تحمیل گردیده ما دفاع میکنیم و در این راه تنها از تو استعانت میجوییم.

رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ. (سوره بقره آیه 250)

کاروان حسینیان به پیش میروند و هر روز پیروزی هایی چشمگیر و قابل توجهی نصیب اسلام و جامعه اسلامی میشود. قافله سالار این کاروان اباعبدالله الحسین -علیه السلام- آموزگار شهادت، شرف و آزادگی است که هزار و چندی سال پیش با حرکت انقلابی خویش طومار زندگی یزیدیان را در هم پیچیده و با جاری ساختن خون در رگهای جامعه اسلامی روحی تازه بدان بخشید و قیامش برای همیشه تاریخ و تمامی نسلها درسی شد در مسیر و روند مبارزه بین حق و باطل.

اکنون نهضت اسلامی ایران به رهبری فرزند پاکی از خاندان آل محمد -صلی الله علیه و آله و سلم- درگیر جنگ سختی با کفار و مشرکین و استکبار جهانی است. دشمنان اسلام در آغاز نهضت خونین اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (مدظله العالی) دریافتند که با طلوع و گسترش اسلام اصیل، منافعشان در خطر افتاده و حکومتهای ننگین و کاخ های مستبدان یکی پس از دیگری سقوط خواهند کرد؛ لذا در پی چاره جویی بر آمده و بعد از اجرای طرح ها و نقشه های گوناگون با تحریک صدام صهیونیست و حزب بعث عراق درصدد نابودکردن انقلاب اسلامی و خاموشکردن شعلهای که برای سوزاندن جباران و مستکبران حاکم شعله ور گردیده شده، با هجومی همه جانبه و از طرفی محاصره اقتصادی و ایجاد جو تبلیغاتی سوء بر علیه این انقلاب مذبوحانه توطئه خود را عملی ساختند.

ولیکن اسلام خوب دریافته بود که از اول با چه هدفی حرکت کرده و مطمئن بود که در این راه دشمنان او را آسوده نخواهند گذاشت و هنوز تنور مبارزه با عمال داخلی استکبار گرم بود که مبارزه امت اسلام در شکلی دیگر در جبههای گسترده تر از پیش آغاز گردید و رزمندگان جان بر کف با درس گرفتن از آموزگار ایثار و شهادت حسین بن علی -علیه السلام- به ندای هل من ناصر رهبر خود لبیک گفته و با هجوم و یورشی قهرمانانه و بینظیر، خصم زبون را بر جای خود نشاندند و مشت محکمی بر دهان متجاوزین کوبیدند.  

ایران به یکباره رنگی دیگر گرفت و فریاد کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا، سراسر آسمان پهناور ایران را فرا گرفت و بار دیگر و ده ها بار دیگر صحنه های عاشورا و بدر و حنین در خاطره ها نمایان شد و زنده گردید. اکنون بیش از چهل ماه از جنگ میگذرد و امت اسلام قوی تر و آماده تر از اول به پیش می رود و مصمم است با عبور از کربلای حسین -علیه السلام- راه قدس شریف را به سوی مسلمین باز کرده و بار دیگر کلمه ی طیبه الله اکبر و لا اله الا الله را از مأذنه ها و مناره های مسجدالاقصی به گوش جهانیان برساند.   امروز در جبهه های اسلام، رزمندگان به ندای هل من ناصر ینصرنی ابا عبدالله الحسین -علیه السلام- پاسخ مثبت میدهند و همواره شعارشان این است که ای حسین-علیه السلام-، ای کاش ما بودیم و روز عاشورا همچون علی اکبر، قاسم و... یاری ات کرده و در رکاب مبارکت جان می سپردیم.

زمزمه لب هایشان ذکر خداست تا وقتی که به ملکوت اعلی و پروردگار خویش می شتابند.  آری ایشان درس ایثار و شهادت را از آموزگار خود گرفته و مرگ باعزت را بهتر از زندگی ذلت بار می دانند و نوشیدن شهد شهادت نزد این عاشقان بهتر از عسل و گواراتر از هر شرابی است.

دشمن کافر، فکر می کند با شهید شدن کسی از امت اسلام پایه های سست حکومتش محکم گردیده و توانسته از تیر رزمندهای و دلاوری دور بماند؛ ولیکن نمیداند که با ریخته شدن هر قطره ی خونی از شهیدی، راد مردی و دلاوری همچون اصحاب پیامبر با شجاعتی وصف ناپذیر عازم میدان نبرد گردیده و ادامه دهنده ی راه شهیدان می شود.  

آری، ما را از شهادت چه باک؟!  ما که حیات خود را در شهادت میبینیم و زندگی ابدی و حیات جاودانه را در شهادت جستجو میکنیم. ترس از چه داریم؟!  اصولاً در زمره ی عاشقان و شیفتگان الله، ترس معنا ندارد. اکنون که در آستانه ی عملیات قرار داریم و امید میرود که به زودی فتح و پیروزی نهایی نصیب رزمندگان اسلام شود و حکومت اسلامی در عراق جایگزین رژیم بعثی صهیونیستی حاکم بر این کشور شود، ان شاء الله.

نکات مختصری را منباب تذکر و یادآوری می نویسم؛ به امید آنکه مورد رضای حق تعالی واقع شود.

شما ای ملت ایران، امت شهیدپرور و حاضر در صحنه، فراموش نکنید که برای چه قیام کردید و عزیزانتان را برای چه قربانی کردید. تنها آرمان شهیدان، برپایی حکومت الله و پیاده شدن قوانین الهی در جامعه بوده و بس.

ای ملت ایران، بدانید امروز مسئولیتتان بزرگ و بارتان سنگین تر است و باید رسالتتان را طوری پاسداری کنید که شایسته خون شهیدان است و تنها با اطاعت از روحانیت متعهد و مسئول و در رأس آن ولایت فقیه که امروز در وجود امام خمینی تبلور یافته و تنها راه سعادتِ ما در این است: أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ  وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ  (سوره نساء آیه59).

امت مسلمان، بر شما باد پیروزی و اطاعت از امام امت. همواره سخنان گهربارش را آویزه گوش قرار دهید و در قبال نعمت رهبری، خدای را شکر کنید و از او بخواهید تا بر طول عمرش بیافزاید. مردم، یاران امام را تنها نگذارید و همواره از رهنمودهایشان استفاده کنید و نگذارید دشمنان اسلام، جرأت جسارت و اهانت به مقام معظم رهبری را پیدا کنند و با عناوین مختلف سعی در خدشه دار نمودن چهره ی یاران امام نموده و بال های رهبر را خدایی نکرده بشکنند. پس از آن، جنگ را مسئله اصلی بدانید و با وحدت کلمه و اعتصام به حبل الله در جهت پیروزی و پایان شرافتمندانه آن و تحقق آرمان شهیدان تلاش کنید.

فرزندان و جوانان خود را به جبهه بفرستید؛ چرا که به قول امام عزیز، این جوانان برومند هستند که باید تنور جنگ را گرم نگه داشته و تا فتح نهائی که آزادی کربلای حسینی -علیهالسلام- است به مبارزه خود ادامه دهند و در این مسیر چنانچه فرزندتان به فیض عظمای شهادت نائل گشته غمی نداشته باشید و هراسی به دل راه ندهید و بدانید که بدین وسیله، سعادت دنیوی و اخروی را کسب کرده اید و بر شما باد صبر در برابر مشکلات و مصائب که خداوند در قرآن میفرماید:  یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ (سوره بقره آیه153).  

و در پایان، والدین گرامی، پدر و مادر عزیز؛ شما رنگ ها و سختی های زیادی را متحمل شدید و متأسفانه من نتوانسته ام خدمتی که درشأن و مقام شما باشد انجام دهم. امیدوارم فرزند خود را حلال کنید و از خطاها و اشتباهاتش صرف نظر نمایید. پدر و مادر عزیز، شما را به صبر و شکیبایی در برابر مشــکلات و مصائب توصیه میکنـم و بدانید که همه ما در معرض آزمایش الهی به سر میبریم و خداوند به انواع و اقسام راهها ما را آزمایش می کند و شما در شهادت فرزندتان امتحان میشوید. خوشا به حالتان اگر چنین سعادت بزرگی نصیب من شد و شما در زمره ی خانواده های شهدا قرار گیرید. پدر و مادر عزیز، از شما افسردگی و ناراحتی دور باد و همواره با نشاط باشید و در عوض بر شهادت امام حسین -علیهالسلام- و یاران باوفایش گریه کنید. 

برادر عزیز، از شما نیز درخواست میکنم من را حلال کنید و از دوستان و آشنایان نیز حلالیت بطلبید. به امید روزی که در بهشت جاودان یکدیگر را ملاقات کنیم. برادران و خواهران، شما نیز در مرگ و شهادتم صبر پیشه کنید و از خدا طول عمر امام و پیروزی اسلام و مسلمین را بخواهید. ضمناً در صورت شهادت، اگر جنازه ام به دستتان رسید، در کنار دیگر شهیدان (دارالسلام) دفنم کنید. به امید پیروزی رزمندگان کفرستیز اسلام خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار

محمدحسین شجری 1362/12/2

برگرفته از کتاب میم.ح-شهید محمد حسین شجری
تهیه شده در گروه فرهنگی هنری حضور مدیا